Britannia road 22 by Hodgkinson Amanda

Author:Hodgkinson, Amanda [Hodgkinson, Amanda]
Language: nld
Format: epub
ISBN: 9044964372
Publisher: Bruna Uitgevers B.V., A.W.
Published: 2011-12-31T23:00:00+00:00

Polen

Silvana

Er was een koude wind opgestoken, die door het bos loeide en de blaadjes van de bomen blies. Silvana keek hoe ze naar beneden dwarrelden, pirouettes om haar heen dansten. Ruim een jaar geleden was ze uit Warschau vertrokken. Ruim een jaar geleden dat ze Janusz voor het laatst had gezien. Ze hoorde takjes kraken en schoot overeind, waarop een strompelende Gregor in haar blikveld verscheen die met een zak sjouwde. Hij liet hem midden in hun kamp vallen.

Met veel vertoon haalde hij de zak leeg en deelde aan iedereen roggebrood en appels uit.

‘En ik heb... zout!’ riep hij.

Hij doopte zijn vinger in een papieren zakje en likte hem af. ‘Daarmee moeten we de winter zien door te komen. We zouden een voorraad moeten aanleggen. Een houthakker die een paar kilometer verderop in een huisje woont is zo aardig om ons af en toe eten te geven. Ik heb zijn vrouw van haar buikpijn af geholpen. Daarvoor heb ik chaga gebruikt, een schimmel die op berken groeit. Ze heeft beloofd dat ze een paar kippen voor ons zal slachten. Dan kunnen we een feestmaal aanrichten.’

Sinds die tijd kwam Gregor geregeld met iets aanzetten: melk in een kan, brood, aardappelen. De inmiddels hoogzwangere Elsa mocht als eerste eten. Het was duidelijk dat de bevalling niet lang meer op zich zou laten wachten. Gregor bleef bij haar zitten totdat ze genoeg had. Silvana duwde dan Aurek naar voren.

‘Hij mag na haar. Hij is een kind. Hij moet goed eten.’

Ze trok hem op schoot en sloeg haar armen om hem heen terwijl hij aan het eten was. De anderen kletsten over haar maar dat kon haar niets schelen. De jongen moest eten.

Voor de winter richtten ze hun kamp opnieuw in en maakten panelen van wilde clematis en berkenschors waarmee ze hun hutjes bedekten. Van samengebonden takken maakten ze een onderkomen dat Silvana met mos en gedroogde varens bekleedde. Gregor overzag het geheel, corrigeerde fouten en deelde bossen wilgentenen uit die hij had verzameld. Silvana betwijfelde of ze zonder hem de winter zouden overleven.

Op een nacht kwam hij weer naast haar liggen en ging met zijn ruwe handen onder haar kleren, waardoor het kleine beetje warmte dat ze had verdween en ze koude lucht tegen haar huid voelde. Zijn adem rook zuur.

‘Voor wie bewaar je jezelf toch?’ vroeg hij. ‘Je man komt niet meer terug, hoor. Hij ligt ergens dood op het slagveld. Hou toch eens op met die idiote schijnvertoning van onafhankelijkheid. Het heeft geen zin.’

Zijn woorden maakten iets in haar los, waarop ze begon te snikken en haar armen naar hem uitstrekte en haar lippen op de zijne drukte.

Het was snel voorbij. Hij ging boven op haar liggen en Silvana spartelde heen en weer onder zijn handen; ze had al genoeg van hem voordat hij goed en wel in haar was. Na afloop lagen ze naast elkaar en ze merkte dat Aurek zich in zijn slaap bewoog.

‘Je kunt maar beter gaan,’ fluisterde ze.

‘Je bevalt me, bosmeisje,’ zei hij.

‘Toe, ga nu weg. Het was een vergissing.

Download

Copyright Disclaimer:
This site does not store any files on its server. We only index and link to content provided by other sites. Please contact the content providers to delete copyright contents if any and email us, we'll remove relevant links or contents immediately.